گرمایش از کف ساختمان
گرمایش از کف یک روش مدرن و موثر برای ارائه گرما در ساختمانها است که در آن سیستمهای گرمایشی
زیر کف ساختمان نصب میشوند تا گرمای مورد نیاز را فراهم کنند. این روش گرمایشی به طور گسترده در
ساختمانهای مسکونی، تجاری و صنعتی استفاده میشود و به دلیل مزایای زیر، مورد توجه قرار گرفته است:
مزایا و ویژگیهای گرمایش از کف:
توزیع یکنواخت گرما: در سیستمهای گرمایش از کف، گرما به طور یکنواخت و به تساوی در تمام فضاهای اتاق
توزیع میشود. این باعث میشود که در تمام نقاط اتاق، دما یکسان باشد و احساس راحتی برای ساکنین فراهم
شود.
صرفهجویی در فضا: سیستم گرمایشی زیر کف، از فضای دیوارهها و سقف صرفهجویی میکند که به افزایش
فضای قابل استفاده و ارتفاع فضا کمک میکند. این امر برای ساختمانهای با ارتفاع محدود یا استفاده از فضای
داخلی بهینه بسیار حائز اهمیت است.
کمصدا بودن: سیستمهای گرمایش از کف به طور عمومی کمصدا هستند، زیرا برخلاف سیستمهای گرمایشی
سنتی که از هوا برای گرم کردن استفاده میکنند، از سیستمهای زیر کف برای انتقال حرارت استفاده میشود.
راحتی استفاده: این سیستمها اغلب با یک کنترلگر مرکزی همراه هستند که به کاربر این امکان را میدهد تا
درجه حرارت را در تمامی اتاقها به طور یکنواخت کنترل کند.
بهرهوری انرژی: به دلیل اینکه گرما به طور مستقیم از زیر کف انتقال مییابد، این سیستمها معمولاً با بهرهوری
انرژی بالا کار میکنند، به ویژه اگر با سیستمهای گرمایشی هوایی مقایسه شوند که اغلب انرژی زیادی را از
دست میدهند.
نحوه عملکرد:
لولههای گرمایشی: در سیستم گرمایش از کف، لولههای پلاستیکی یا فلزی زیر کف ساختمان قرار میگیرند.
این لولهها با یک مایع گرم (مانند آب گرم) پر میشوند که از یک گرمکن مرکزی (مانند یک کتر بخار یا یک دیگ
گرمایشی) به آنها میرسد.
انتقال حرارت: گرمایی که توسط مایع گرم در لولهها حمل میشود، از طریق کف ساختمان به فضاهای داخلی
منتقل میشود، که اینجاست که حرارت به فضاها منتقل میشود و فضای ساختمان را گرم میکند.
با توجه به مزایای بالا و روند کاربردی، گرمایش از کف به عنوان یک روش مدرن و کارآمد در صنعت ساختمان سریعاً
مورد توجه قرار گرفته و توسط معماران و مهندسان برای ارائه راحتی و بهرهوری به ساکنین و کاربران ساختمانها
مورد استفاده قرار میگیرد.